Chciałabym,
tak bardzo bym chciała

/>by spadł
śnieg wraz
z popiołem
obsypał nasze głowy
i

nagle ptaki zamarły by w powietrzu.

I chciałabym
by zielony

nie był kolorem uśmiechu
ani tym bardziej zniesmaczenia
Może

wymyśliłabym inne uczucie?
Które zastąpiłoby samouwielbienie


/>A za oknem szaro
lecz nie ma mgły
i deszczu też nie


/>Jest tylko brudno
i śmierdzi
Przegotowana nienawiść

/>Przypaliła cudze marzenia

Spłonęły zimnym blaskiem

/>Bursztynowej zazdrości.

A śnieg nie pada
A mógłby!

/>Czy ja proszę o wiele?

/>______________________________________________________

Sama nie

wiem czemu,Kochani, poczułam potrzebę powrotu...
Choć Wy tak naprawdę

już nie pamiętacie...

ależ co Ty wygadujesz!
wszyscy

pamietają!
strasznie się ciesze, że napisalas coś

/>wreszcie...
tak dawno Cie nie bylo...

piękny wiersz...

/>subtelny
z elementami dosadnymi

pokazujesz
ze

wszystko może być piekne
nawet
przegotowana nienawiść
i

przypalone marzenia

'zastąpiloby' chyba razem...


/>lubie zieleń

dziekuje
=*

nie pamietacie, nie pamietacie... a ktos

jednak.

zawsze chcialam umiec pisac takie wiersze leciutkie mimo

tematu.
jak ten - zielony wiersz w grubym szaliku.


az

mnie chyba - och - zainspirowalas.. oj tyloko co z tego wyniknie.

Nie mów, że nikt nie pamięta, bo

pamięta!

Zawsze Twoje wiersze mnie jakoś... wciągały?

zastanawiały? chyba nie... Nie znam jeszcze takiego określenia.

A

brudno jest też u mnie. I śniegu nie ma!

(to moj wiersz zostal tylko raz

skomentowany. I kogo yu się nie pamięta? =P)

Bursztynową

zazdrością mnie powaliłaś. Swietne sformuowanie.

Forma mi się

srednio podoba. Treśc zdecydowanie bardziej. Po prostu bywało lepiej.

/>
I ten wiersz mimo wszystko nie wydaje mi się lekki... Za dużo w nim

cięzkich słow... choć calkowicie właściwych...




/>"Cięzkie słowa cięzko mówić"- tak mi się skojarzyło...