I tak kolejny raz twe słowa tak bolą

/>Znów to uczucie które niszczy wszystko
Tylko łzy, które spywają po

policzku,
Tworząc kałuże uczuć i wspomnień.
Po chwili krew

kapię,
Kropla po kropli i nic więcej.
Jej szkarłat wypełnia te

wspomnienia,
Które zamieniają się w nocne koszmary
Zimny pot który

czuje każdej nocy
Gdy widze twoją twarz we śnie.
Tak bardzo chce

zaznać odrobiny spokoju,
Odrobiny szczęścia na dłuższą mete.

/>Jedyne co mam ból i łzy oraz krew,
Która przelewając się pomaga mi

zapomnieć
I mimo bólu fizycznego ukoić umysł.
Dzięki czemu jeszcze

funkcjonuje,
I żyje...


To w sumie już ostatnia rzecz,

którą tu napisze...Z wielu względów...Prosze o szczerą i ostatnią ocene, nie

biorąc pod uwagę poprzednich wierszy, wiem ze nie były dobre, ten też nie

jest, ale jest ze wszystkich najszczerszy...

(podczas słuchania Beady Belle -

Drawback)


Wybacz, że to powiem,ale Twoje wiersze są

takie... NAIWNE!
Zwroty, metafory, porównania są takie proste,

oklepane.
Przypomina mi to "wiersz" zakochanej nastolaty,

która pisze do Filipinki =/ (przepraszam, za obrazę, jeśli tak się stało)

/>Wydaję mi się, że masz mały kontakt z WIERSZAMI,
dobrze,że ten

chociaż nie jest rymowany...

Plusem jest to, że napisałeś, że

uważasz go za najszerszy, no, ale przecież, każdy powinnien być szczery,nie

sądzisz?
Po co pisać coś, czego się nie czuję?
Czym się nie

oddycha?

Dobrze,że piszesz, zawsze będę to pochwalać.

/>Pisanie to przelanie własnej duszy, nawet jeśli to poezja

częstochowska=)

Jak dla mnie to żarty, może nie robisz ich

świadomie?