Deszcz.
Słowa na wiatr rzucane.
Deszcz.
Czyny nie do zapomnienia, choć podobno zapomniane.
Deszcz.
Ruchy, miny, gesty, delikatne skaleczenia.
Deszcz.
Powracające wciąż niechciane wspomnienia.
Deszcz.

A my wszyscy jesteśmy z cukru.

Heh.Jak spojrzałam na początek, pomyślałam:Cholera, dlaczego oni wszyscy piszą takie banały?
Ale ostatnia linijka ...sama wiesz. Bardzo, bardzo dobry pomysl, chociaz nie do konca podobaja mi sie te...no puste zwroty w zwrotce. Moznaby było wykombinowac cos orginalniejszego.
Ale zamysł był świetny. I robi wrazenie:)
POzdrawiam.

Nie lubie takich powtorzen jak tutaj deszcz, bo wtedy wydaje mi sie, ze to jakby troche zbyt patetyczne, ale zgadzam sie, ze koncowka jest swietna, zmienia kierunek wiersza i zaskakuje

całkiem niezłe. Przedmówcy mają racje końcówka zaskakująca i zmienia moje spojrzenie na ten wiersz...

Hmm wiersz jest... taki sobie no nawet jestem na tak tylko najbardzije zwrócilam uwage na to powtórzene 'Deszcz' które tak jakoś nie za bardzo mi się spodobało. Zgadzam sie ze wszytskimi... ostatnia linijka najlepsza i taka zaskakująca, że od razu zapomniałam o całym wierszu i tylko o końcówce pomyslalam Napiszesz cos jeszcze?

Dzięki za komentarze Strasznie miło się je czyta

Ewelka - ja ciągle coś gryzmolę Jak będę miała trochę czasu to zamieszcze coś jeszcze.

Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam.