Takie, ot, bez rewelacji jakieś. Ale żem napisała, to się chwalę.

Miłość młoda

Ulepię sobie ciebie z dymu papierosa
Szarosiną kredką umaluję ci skroń
Będziesz w pudełku czekał na zaklęcie
W złotej szkatułce ułożę Cię do snu.

(Nie gniewaj się, Boże, na mnie
Bo to nie moja wina
mój uśmiech słodki jak poziomki
nie moja to wina, że chcę!)

Ulepię sobie ciebie z dymu papierosa
Będziesz szczęśliwy w klatce moich snów
Zapomnisz co było, jest i będzie.

Ulepię sobie ciebie…

fajnie sie zaczyna, zwrotka w nawiasie super, ale zakończenie słabe.
"Zapomnisz co było, jest i będzie." - zgrzyta okropnie.
ale początek i nawias bardzo mi się podoba.

Fajne. Naprawdę. A mi na razie coś do kitu wyszło, więc nawet nie zamieszczę

Lilith, zgadzam się z Tobą co do joty. Wers "Zapomnisz co było, jest i będzie" zmieniałam z sześć razy, w końcu się poddałam i poszłam na banał. Zamieściłam wiersz głównie ze względu na sentyment do nawiasu

Fakt, końcówka słabsza. Ale również pasuje, nadając temu wierszowi pewien bajkowy klimat.
Nawias rozbrajający, ale pierwsza zwrotka wg mnie najlepsza. Po prostu snuje się i płynie w słowach jak ten szary dym w powietrzu.

Zresztą, Sihajo, nigdy nie schodzisz poniżej pewnego wysokiego poziomu. Chwała Ci za to.

Nie jestem dobra w pisaniu wierszy, ale jak mi się jakiś podoba- to się podoba. I tak właśnie jest tutaj. ;p Podziwiam.

A że końcówka trochę nie-taka-ten nic nie szkodzi. I tak jest ładnie.

Czyta się lekko i przyjemnie. )


Pozdrawiam,
N.