yea SRSLY...nie kojarze Cię :P

Eva ma od Elvaralinde. Skróciła sobie.
A Weasley to tłuczek. pamiętał jak miał taki status.

Em ma od ciiiii, Katon od Emiel Regis Rohellec Terzieff-Godefroy, zmienił bo zajawił się na folozofie Katona. Młodego Katona, nie Starego.

A mój jest od Eryk Roger De Haute Bellegarde

u mnie bez szału ;pp
Mathilda - moje imię od bierzmowania
Boom - zamiłowanie do wszelkich wybuchów, eksplozji i Deidary, xD

sam jesteś tłuczek

Zaczynają się stare dobre rozmowy z Forum.

Tak jest powrót do tradycji, swoją drogą te statusy wymyślał ktos z pocuzicem humoru;d

avada, jak takiś dobry to I double dare you - dlaczego lud wi sarz?

Mnie to intyguje, nie mam zupełnie pomysłu!

Mój nick wziął się znikąd, wymyśliłem sobie, ze pod takim loginem będę rejestrował się na forach, stronach itp. Z czasem kumple z gimnazjum podchwycili ten motyw i zaczęli się do mnie tak zwracać też w realnym świecie. Paradoksalnie okazało się, że na ten genialny pomysł użycia akurat tego nicka wpadło jeszcze kilka osób z mojej najbliższej rodziny. W liceum miałem nową ksywkę, ale w sumie bardzo podobną do nicka. Jestem jednak przywiązany do Zetiego Odkąd studiuje ludziom chyba już nie chce się wymyślać innych przezwisk na znajomych i zwracają się do mnie po imieniu. (Wyjątkiem od tego są 'barwne' postacie osób powtarzających po raz kolejny rok. Nasz rekordzista cztery razy próbował się ogarnąć, a że z wyglądu jest bardzo podobny do pewnej kultowej postaci z komedii mówimy o nim 'Brylant' )
BTW. Pamiętam jeszcze od czego skrótem jest em jak i Eva

Ja mieszkam w Irlandii, dobre pięć lat i bardzo podobają mi się Irlandzkie imiona. Każde ma jakieś inne znaczenie.
Saoirse na przykład oznacza Pokój. W sensie, że peace xD
Spodobało mi się i proszę. Jestem Saoirse xD

A moje imię powstało pod natchnieniem nieudanej potrawy, a dokładniej kaszki mannej, do której dałam za mało mleka i zrobił mi się z niej taki jednolity klocek. I jakoś tak powstała Mannolita

Zastnawiam się czy ktoś lubi kasze manne? Mój koszmar ostatnich 20 lat

Kasza manna z jagodami- pycha! Ale fakt, jako dziecko jej szczerze nienawidziłam

Jak byłam młodsza to nigdy nie jadłam, dopiero niedawno zaczęła mi smakować

Chyba większość osób mi znanych tak mówi. Podobnie jak ze szpinakiem, który dzieciom na siłę trzeba było wpychać, nagle staje się przysmakiem

Musze aż sprobować, może zdarzy się cud i też polubię

Wesołych Świąt!

Dzięki Tymonie, dobrze że nie wesołego jajka