chcesz się poddać?

Pierwsza klasa
Rząd ławek, brązowe z

heblowanych desek
W nich ludzie, zmieszanie skrywają

daremnie
Większość spogląda, jak dzieci z kołysek,
Za okno, na sufit,

w tablicę i we mnie

Sunę niepewny pomiędzy rzędami
Wzrok

przestraszony ciągle napotykam
Tu oczy ukryte za okularami
Tam bez. Ja

chciwie powietrze połykam

"Tylko nie tutaj!" - widzę te

spojrzenia
"Zostaw mnie w spokoju, ta ławka jest

moja"
"Chce usiąć!" - spoglądam, wiedzą bez

mówienia
Lecz to jest ich mała i prywatna zbroja

Aż w końcu coś

pękło i nie wytrzymałem
Na twarzy zrobiłem się całkiem zielony
Pędem

przez klasę i za drzwi pognałem
Tak właśnie wyglądał mój pierwszy dzień

szkoły