class='postcolor'>
Ciekaw jestem ile było tych osób,

które miało to wszystko gdzieś....
Tam walczyły dzieci, gdzie najmłodsze

miały po 10 - 13 lat... zginęło ponad 200 tys. cywilów... kilka tysięcy

powstańców trafiło do niewoli... no a reszta miała to gdzieś?? No pewnie

szpicle, albo cholerni ignoranci... bo nie wyobrażam sobie, żeby normalny

Polak chciał żyć w takiej Warszawie, okupowanej, gdzie na porządku dziennym

były łapanki i rozstrzeliwanie...
Mój dziadek stryjeczny (brat dziadka,

który walczył w AK) był wtedy w Warszawie, gdzie w lipcu 44 roku pojechał do

ciotki na wakacje. Dwa razy lewdo uratował się od rozstrzelania, ciotka

musiała wykupować jego i siebie za złoto od Niemców. Dzięki Bogu byli

przekupni...


Premier: Polska byłaby wdzięczna, gdyby W.

Brytania przeprosiła

class='postcolor'>

class='postcolor'>
Nie zrozumiałeś mnie. Uogólniłeś. Ty

twierdzisz, ze dzisiejsza młodzież ma inną mentalność. Ja, że niekoniecznie.

Nie wierzę, ze tamci ludzie od nas się różnili. Ich do czynów zmusiła wojna.

Gdyby coś takiego miało się powtórzyć teraz, to jestem przekonana, ze nasza

odpowiedz, niezależnie od faktycznego zachowania w dobie pokoju, byłaby taka

sama. Ta młodzież, my, też by walczyła. Oni przeszli przez piekło wojny. Ale

czysto teoretycznie, jakby wojny nie było, to nie byłoby tez bohaterstwa.

Nie chcę im odejmować zasług, podziwiam ich i jestem wdzięczna (bo to

powstanie miało jednak znaczenie, nie tylko patryjotyczne), ale gdyby nie

tragedia wojny, oni byli by normalnymi, cieszącymi się życiem młodymi

ludzmi. I tak jak nasze pokolenie teraz, mieli by inne zmartwienia, niż

nauka dat z zamierzchłej historii. Nie twierdzę, ze totalna ignorancja na

coś takiego jak powstanie warszawskie, nie jest karygodna. Jest! Ale

jest też czymś zwyczajnym dla czasu pokoju.
Bo, jak już pisałam, ludzi

nie kształtuje wojna. Wojna wydobywa jedynie cechy, w nas ukryte.

class='postcolor'>
Pięknie. Niech przeprasza,

powinna!
Ale mnie bardziej ciekawi, kiedy za swoją postwę w PRL-u

przeproszą co po niektórzy politycy. Wzruszam się do łez jak widzę

przedstawicieli naszej lewicy, wygłaszających achy i ochy nad bohaterską

postawą powstańców. Gdzie państwo byli, co myśleli i ważniejsze z kim

trzymali przed '89? To komuniści po wojnie mordowali i prześladowali

AK-owców, aż mi się nie chce wierzyć, ze tak mało osób o tym pamięta. I

rzygać mi się pewnie będzie chciało jutro na widok obłudy na twarzy

szacownego Pana Prezydenta, wygłaszającego swoje, jak zwykle szczere

płynące z czerwonego serduszka przemówienie do narodu.
Mówcie co

chcecie, ale ja grubą kreskę Mazowieckiego, będę zawsze uważać za największy

błąd powojennej Polski.

class='postcolor'>
No nie wiem... patrząc na to, co po

wybuchu robiły Francja i Brytania [siedząca wojna], nie zdziwiłbym się gdyby

w rozmowach ze Stalinem nie oddałyby mu Polski za gwarancję nie wiązania się

z Niemcami

i jeszcze a propo wywiadu z Daviesem - w wywiadzie, ale

dla Newsweeka, powiedział b. ważna rzecz:
Powstanie Warszawskie to

ogromne bohaterstwo, wielkie okrucieństwo i straszna zdrada. Zdrada ze

strony Sowietów i ze strony Zachodu. Nikt powstańcom nie przyszedł z pomocą,

choć bili się za sprawę także tych, na których pomoc

liczyli

EDIT:
Polska chciała przyjąc pomoc od USA, ale ZSRR

"delikatnie" ten pomysł obaliło