Ach, przeskoczyłem to. Dobra teraz juz wiem.

A ja nie cierpię Gandalfa z resztą podobnie jak Dumbledora. I zgadzam się,że spokoj Dumbledora jest udawany. Ja to odbieram trochę tak, jakby chciał pokazać,że jest taki wspaniały, że niczym się nie musi przejmować. Pewnie to tylko moje uprzedzenia, ale po prostu uważam, że on ma nadmiernie rozdęte ego, co nieudolnie stara się ukryć. A szczególnie wnerwiają mnie teksty,że tam,gdzie jest Dumbledore jest najbezpieczniej. Nie prawda wcale! Akurat wszystkie próby odzyskani mocy przez Voldemorta miały miejsce w Hogwarcie,czyli tuż pod nosem Dumbledora. Za to też go nie lubię. Niby taki potężny, dobry,mądry, nadludzko doświadczony i inteligentny, a nie wie, co się w jego wlasnej szkole dzieje.

Cho nie lubię i już. Już siuśka ma więcej tak zwanego"tego czegoś". Za siuśką też nie przepadam, ale Harry i tak mniej z nią się umęczy niż z Cho. Właściwie nie wiem, za co on lubił Cho. Bo była Ladna? Bo była dobrą szukającą? Przecież wyraźnie widać, że nie miał z nią o czym gadać, a jak już miał się do niej odezwać to stresował się tak, że wcale bym się nie zdziwila jakby dostał wrzodów.

No tak, przecież Harry zadurzył się w Cho TYLKO dlatego, że była ładna. Praktycznie jej nie znał. Ale za bardzo dziwne to to nie jest, każdy przez coś takiego przechodzi.

A o kogo chodzi? Mam nadzieję, że nie o Ginny.

Jak nie o Ginny? W VI tomie któryś ze Ślizgonów nazywa ją "siuśką Weasley" (kreatywność Polkowskiego zresztą, w oryginale było zwykłe "Weasley girl").

Tak, pamiętam, ale nie lubię tego określenia. A Ginny jakoś lubię.

Na swój sposób Ginny ma w sobie coś, co do niej przyciąga. Jest zwykłą uczennicą, która święta nie jest i potrafi pokazać na co ją stać. Równa z niej babka.

To dla mnie postać "uniwersalna". Jakby odzwierciedlenie, uogólnienie cech dziewczyn... Czy coś w tym stylu...

Sama ją lubię...

Pewnie,że każdy przechodzi okres zadurzenia w kimś fizycznie atrakcyjnym i to jest jak najbardziej normalne,jednak cieszę się,że mu przeszło.
Uczucie do Ginny było już nieco bardziej dojrzałe,ale i tak za nią nie przepadam. Zbyt ostentacyjni zwraca na siebie uwagę.

Coraz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że niechęć do Ginny to zazdrość.

A ja lubię siuśkę Ginny. Jest taka... taka zdecydowana, I utkwił mi w pamięci obraz jak siedziała w nogach Harrego, i się wspólnie uczyli.
A do tego taka Lauren's z takiej znanej serii obrazków Hp fajnie przedstwia Ginny w swoich artach.


I Teraz na podstawie takiego komentarza, weź się człowieku domyśl ile ja mogę mieć lat, Hmmm sześć a może osiem?!

I sio od Gandalfa bo go lubie.

Ja też, ale jakby Ci to powiedzieć, Gandalf nie występuje w Harrym Potterze.

Mniemam, że występuje. Tylko nam się skleiły akurat te kartki...

A ja dalej nie lubię Gandalfa i może kiedyś na jakimś forum WP napiszę dokładnie dlaczego, teraz się opanuję Chociaż z bardzo podobnych powodów, co Dumbledora,więc jakoś tam się to ze sobą wiąże.

Nie wiem jak u innych, ale moja niechęć do Ginny nie bierze się z zazdrości,wręcz przeciwnie. Zazwyczaj lubię bohaterów, którzy mają coś, czego ja sama nie mam. Są wtedy inni, nieprzewidywalni, trzeba włożyć trochę wysiłku w to, by ich zrozumieć. Taka zazdrość wobec bohatera książki jest w moim przypadku uczuciem pozytywnym, czasem prowokuje do zastanowienia się nad sobą. Przyznaję się bez bicia, że zazdroszczę Hermionie pędu do wiedzy, Harry'emu odwagi, Fredowi i Georgowi wspaniałych pomysłów i ich brawurowego wykonania, Lunie tego, że w każdej sytuacji pozostaje sobą, Lupinowi opanowania...i wszystkie te postacie bardzo lubię. A Ginny wlaśnie nie mam czego zazdrościć. Jest taka, jak większość dziewcząt w jej wieku, trochę brak jej indywidualizmu. Ale nie dziwię się że Harry się z nią związał. Po wszystkim, co mu się w życiu przytrafiło przynajmniej w związku szukał czystej, niczym nieskażonej normalności, bez żadnych niespodzianek i w Ginny to właśnie znalazł.

TAK:
Severus Snape ---> moja najbardziej ukochana postać z całej książci, według mnie najbardziej ciekawa oraz tajemnicza i jeszcze dużo o nim nie wiemy Uwielbiam jego mroczność, opanowanie, dyscyplinę i tę nutkę złośliwości. Według mnie jest przebiegły i niesamowicie odważny
Syriusz Black ---> lubię Syriusza za jego niekonwencjonalne podejście do własnego chrześniaka, ogromną odwagę i poświęcenie.
Remus Lupin ---> podoba mi się Lupin z III część, który świetnie opiekuje się Harrym.
Bliźniacy Weasley ---> najbardziej komiczne postacie, których wypowiedzi kładą mnie na łopatki i leżę pod stołem: (zwłaszcza tekst zaaplikowany na pierwszym spotkaniu GD )
DO PRZEMYŚLENIA:
Draco Malfoy ---> według mnie problem postaci Dracona polega na zlym wychowaniu przez rodziców. Starzy wpajali mu przez całe życie "faszystowską" ideologię i zrobili z dzieciaka małpkę w cyrku, która tańczy, jak ktoś mu zagra. Brakowało mu prawdziwej miłości rodzinnej. Jego uczucia ukazują się w 6 części, bo w końcu nie zabija Dumbla, dlatego mam co do niego mieszane uczucia.
NIE:
Cho Chang ---> beksa, która myśli tylko o sobie. jest mało dojrzała, jak na swój wiek i zapewne dość egoistyczna i pyszna.
Bellatrix Lestrange ---> nie cierpię tej baby bardziej niż naszej władzy w kraju, Microsofu i serwerów gadu. A niech ją licho weźmie. Demonica w pełnym wydaniu. Lady Makbet to przy niej pikuś. Zła, straszliwa, nadymana, arystokratyczna jędza. Nie wybaczę jej zabicia Syriusza. A żeby ją cos strzeliło w 7 części (z dedykacją ode mnie).
Dolores Umbridge ---> niecierpię jej prawie tak, jak Belli, a podczas czytania piątej części i odlądaniu filmu, to aż mną telepało. Co za babszyl od siedmiu boleści!!! Szkoda na nią liter

Chyba tyle, jak cos mi sie przypomni to dodam

Podoba mi się, że potrafisz jednocześnie lubić Snape'a i Syriusza czy Lupina, bo ludzie mają zazwyczaj tendencję do wybierania tylko jednego z nich Tak jakby naprawdę nie można było lubić kilku postaci naraz i to za zupełnie inne rzeczy.

Och, naprawdę się nie domyślasz?
Moim zdaniem to właściwie nie o Microsoft tu chodzi.

Co do Bellatrix, to jej imie jest jak najbardziej Blackowskie. Kolejna gwiazda. Tak jak Orion, Syriusz, Andromeda, Walburga.

Uwielbiam jedyną i cudowną: Bellatrix!
Lubię: Lunę, Syriusza, McGonagall, Billa
Nie cierpię: Cho
Nie lubię: Umbridge, Knota, całego 'ministerstwa', Percy'ego

Lubię - Bliźniaków,Lupina,Syriusza,Tonks,Dumbledora,Hagrida,ogólnie wszystkich Weasley'ów
Nie lubię - Umbridge,Knota,Lavender Brown,Crabba i Goyla,
Nie nawidzę - Voldemorta,Snape'a,Malfoy'ów (wszystkich),Bellatrix i wszystkich śmierciożerców.

Absolutnie wszystkich? Jesteś tego pewna? To trochę nie zawsze jednolita pod względem cech charakteru zbiorowość.

A są jacyś "dobrzy" śmierciożercy? chyba nie ma... Każdy śmierciożerca jest "zły"...

Nie ma ludzi, którzy są jednoznacznie źli albo jednoznacznie dobrzy. Każdy ma swoje wady i zalety. Chyba tylko Voldemort wyłamuje się z tego schematu.

A znasz jakiegoś śmierciożerce,który ma jakąś zalete?

Mogłabym wymienić Ci ich kilku, ale zakładam, że nie czytałaś jeszcze 7 tomu

Dobrze zakładasz...nie czytałam...na razie opieram się na 6 tomach

Więc powiem tyle "pozory mylą". Myślę, że po przeczytaniu 7 tomu dojdziesz do podobnego wniosku

A ja od siebie dopowiem, że Umbridge bardziej się nadaje do nienawidzenia niż taki na przykład Draco Malfoy. W nim, jak widzieliśmy na Wieży Astronomicznej, są jeszcze iskierki dobra.

No i pamiętajmy o słowach Syriusza: "Świat nie dzieli się na dobrych ludzi i śmierciożerców".

No fakt Malfoy ma w sobie troche dobra...nie potrafił zabić...ale za to Snape tak...

To, że ktoś jest w stanie zabić, nie przekreśla go jeszcze jako człowieka. Np. żołnierze na wojnie zabijają i co?
I fakt, wobec Dracona mam o wiele cieplejsze uczucia niż wobec Umbridge.

Wiem,że nie przekreśla...ale jakoś o nim świadczy. A żołnierze na wojnie zabijają bo muszą.

Co nie zmienia faktu, że zabijają.

Dobra nie ważne. Ale porównywanie Malfoya do żołnierzy...dla mnie to troche dziwne...

Ostatecznie Malfoy też dostał rozkaz - zabij Dumbeldore'a. Inna rzecz, że nie był psychicznie na to gotowy i nie był w stanie wykonać tego rozkazu. I znów wracamy do żołnierzy, którzy niejednokrotnie mają problemy z wykonaniem rozkazu, albo wracają z misji z ciężkimi problemami psychicznym.

No ale żołnierze o coś walczą,np. o ojczyzne,niepodległość itp. A Malfoy?

Walczył o życie rodziny i swoje.

no to fakt...chociaż co do tej rodziny...to nie wiem

HP i HBP, s. 634

No własnie wszystko troche odbiegło od tematu

Przeniesione. Zapraszam do tamtego tematu w celu kontynuowania dyskusji o wojnie.
Qba Nowy, napisz jeszcze raz posta o Twoich ulubionych i znienawidzonych bohaterach. Musiałem go również przenieść.
Przemek

Tamtego, czyli...

Tego tutaj.

Ach, mój stary temacik jeszcze dyszy...

A tak wracając do HP, uderzyła mnie bierność niektórych bohaterów wobec wojny z Voldemortem. Taki egoizm - co mnie to obchodzi, dopóki mnie nie sięga?, albo jest wojna, i dlatego uciekam.

I charakteru postaci nie da się jednoznacznie zinterpretować. Np. James. z punktu widzenia Syriusza super debeściak, a z punktu Severusa ostatnia szuja. Wiec ocena postaci zależy od punktu odniesienia.

No akurat za ucieczkę trudno niektóre postacie winić. Nie każdy ma dość odwagi, by walczyć.

Zresztą ucieczka lub obojętność wobec wojny to dość typowe reakcje - nie tylko w czasie wojny z Voldemortem, w czasie każdej innej też.

Prawda...nie ma przymusu walczyć,jeśli jest możliwość ucieczki...

A mnie właśnie to, co ciebie uderza, zachwyca. To właśnie czyni HP tak dobrą książką - postaci, które z regły są takie...ludzkie, naturalne. I to wcale nie jest egoizm tylko takie tchórzostwo. Normalne zresztą dla zwierząt (którymi jesteśmy, choćbyśmy się niewiem jak starali): Lew też ucieka przed czymś, czego nie może pokonać.

Moją ukochaną postacią, bezkonkurencyjnie jest Remus Lupin. Aj, gdybym takiego człowieka spotkała w prawdziwym życiu... Z miejsca bym się zakochała. Co mi się w nim najbardziej podoba? (Może pominę ten fragment, w którym będę rozczulać się nad jego wszystkimi zaletami i usprawiedliwiać wady?) Może i to jest skutek przeczytania tylu fanfików, gdzie widzimy słodkiego Remisia - do - rany - przyłóż... Ale za tym 'Remiś - do - rany - przyłóż' szaleję .

Na drugim miejscu jest oczywiście Severus Snape. Jak go nie lubić, no jak? To jest dopiero charakter... Dzięki jego 'szkoleniu' (znaczy się, czytaniu HP oraz ff-ów z nim) potrafię wreszcie użyć ironii, czy sarkastycznie coś skomentować.
No i nigdy nie wiadomo, czego się po Severusie spodziewać. Tajemnicą owiany.

Trzecia będzie Nimfadora Tonks. Chyba znalazłam w niej bratnią duszę. Nie tylko z powodu uwielbienia do Remusa, ale ze mnie też jest taka ciapa, gaduła, inna niż wszystkie. A jak się załamię - to na całego.

Już nie będę się roztkliwiać nad kolejnymi postaciami, które lubię, ale są to: Syriusz Black, Draco Malfoy, Neville Longbottom, Minerwa McGonagall, Lucjusz Malfoy, Hermiona Granger, Ginny Weasley, Gred i Forge Weasley, Luna Lovegood.

.

Ulubieńcy
- Fred i George W. , jak dla mnie po prostu nie można ich nie lubić ; ).
- Severus Snape, za ironię i docinki w stosunku do Pottera
- Syriusz Black, po prostu za to że jest ;P
- Remus Lupin, czekoholik
- Luna Lovegood, tak jak do bliźniaków Weasley - jej nie można nie lubić ;P
- Voldemort/Tom Riddle, sama nie wiem za co

I tych których nie lubię
- James Potter
- Cho Chang, ja rozumiem że można być delikatnym etc. ale bez przesady :roll:
- Harry, kojarzy mi się trochę z taką Mary Sue :roll:

Moimi ulubionymi postaciami są:
Severus Snape - taki mrohny i wogóle go lubię,
Draco Malfoy - mimo iż tchórzliwy to i tak ma coś w sobie
Syriusz Black - ulubiona postać na 100 %!!!
oraz....
Fred i George Weasleyowie - po prostu wygrywa ich humor!
Luna Loovegood, Remus Lupin oraz Tonks.
To ich najbardziej lubię.

nie chce powtarzac po wszystkich bo moja sumpatia pokrywa sie z waszymi wyborami... tylko mam male 'ale' co do Tonks, po obejrzeniu filmu jej postac stracila w moich oczach... i niestety nie moge juz jej sobie inaczej wyobrazic

A dla mnie Tonks nic nie straciła,po obejrzeniu filmu:) Lubie ją cały czas:P

w filmie wypadla jakos blado.. wyobrazalam ja sobie jako bardziej zabawna, szalona, chaotyczna, niezdarna ogolnie bardziej wyrazista...